Во книгата „Календар на детството“ се собрани брилијантни текстови, поетски, прозни како и кратки книжевни жанри, кои во својот фокус го имаат светот на детето, неговите дилеми, размисли и обиди да го сфати светот што го опкружува.
Темите и мотивите што ги обработува авторот им се блиски на децата, позајмени се од нивното секојдневие, обоени со колоритот на детството. Пораките, кои како наравоученија испливуваат на крајот од текстовите, се во насока на проширување на хоризонтот и светогледот на детето. Детето ја препознава мислата на писателот како своја, му верува на авторот кој толку мудро и топло, преку зборот, му се доближува и ја стекнува неговата доверба. Без да го потцени мисловниот капацитет на детето, авторот разработува многу сериозни теми, но на начин својствен само нему, стил по кој е препознатлив во македонската и европската литература за деца.